Het verminderen van CO2 uitstoot wordt hierbij meestal niet genoemd. Toch kunnen we het bevechten van de klimaatcrisis hand-in-hand zien met het bestrijden van discriminatie, racisme en modern kolonialisme. We zetten ons dan in voor klimaatrechtvaardigheid. Hoe zit dat precies?
Nederlandse klimaatrechtvaardigheid
Welke plek in Nederland zie jij voor je als je denkt aan de meest kwetsbare Nederlandse plek voor de klimaatcrisis? Waarschijnlijk zie je dijkdoorbraken, verdroging in natuurgebieden en overstroomde huizen in laaggelegen gebieden. Kleine kans dat je meteen aan onze drie bijzondere gemeenten denkt in de Caribische zee. Terwijl Bonaire als eerste gebied in Nederland waarschijnlijk delen moet opgeven aan de zee, deze eeuw zou al 20% van het eiland kunnen verdwijnen. De gebrekkige aandacht voor dit deel van Nederland in de klimaatcrisis, is op zijn minst oneerlijk te noemen.
Maar als we onze blik verbreden zien we dat er meer dingen gebeuren in de bijzondere gemeenten, die we in de rest van Nederland onacceptabel zouden vinden: zoals de armoede in sloppenwijken, hoge prijzen in supermarkten en karige zorgvoorzieningen. Het accepteren van bepaald leed voor de ene groep mensen, terwijl je dat niet zou accepteren voor een andere groep, is discriminatie. Het bestrijden van discriminatie betekent voor mij ook aandacht vragen voor de Caribische gemeenschappen die niet vaak gezien worden als het gaat om de klimaatcrisis. En dat is nog hard nodig.
Internationale klimaatrechtvaardigheid
De zwaarste gevolgen van de klimaatcrisis zullen het eerst zichtbaar worden in landen die het minst hebben uitgestoten. Denk aan Bangladesh, de Maladiven of dus onze Caribische gemeenten. Dat deze landen opdraaien voor onze uitstoot is oneerlijk. Als we kijken naar hoeveel elk land mag uitstoten waarbij we binnen de grenzen van de aarde blijven, moet Nederland eerder dan andere landen CO2 neutraal te worden. Wij hebben nou eenmaal al meer van ons “uitstootrecht” verbruikt. In het koloniale verleden hebben we op eenzelfde manier gebieden vervuild en collectief eigendom ons toegeëigend. Heel simpel gezegd is ruimte innemen die niet van jou is, kolonialisme. Dat wat we met de hoeveelheden die we nu uitstoten nu doen, maar dan met de lucht.
Onze inspanningen om de uitstoot terug te dringen, zijn hard nodig om andere landen en mensen ruimte te geven om gebruik te kunnen maken van hun stukje lucht. De vraag is of we met die gedachte de gestelde klimaatdoelen wel gaan halen. Maar hoe je het ook wendt of keert: wij hebben een extra verantwoordelijkheid naar de landen die minder hebben uitgestoten. Dat begint met de uitstoot van provincie Utrecht terugdringen en met elkaar het gesprek aangaan over klimaatrechtvaardigheid.
Zie jij het verband tussen klimaat en racisme? Welke betekenis geef jij aan klimaatrechtvaardigheid? Laat vooral weten hoe we ons hier in de provincie Utrecht verder voor in kunnen zetten.