In de provincie Groningen is een grootscheepse herindeling gaande. Onlangs besliste Provinciale Staten de gemeenten Groningen, Haren en Ten Boer voor samenvoeging voor te dragen. Voor het kleine Ten Boer nauwelijks nog een probleem, dat werkte al lang met Groningen samen. Maar Haren blijft zich, als was het een klein gallisch dorpje, verzetten, en gaat naar Den Haag. Eerder heeft het zelfs geprobeerd met een fusie met de Drentse buurgemeente Tynaarlo de annexatie door de stad Groningen te voorkomen. Groningen, stad én provincie, waren echter onverbiddelijk.
We herinneren ons Oekraïne: In het oosten van dat land verwacht een meerderheid van de bevolking meer van Rusland dan van de Europese Unie, waarop de landsregering koerst. Grote broer Putin stond de bevolking van De Krim toe zich bij de Russische Federatie aan te sluiten en steunt (kunnen we het nog “heimelijk” noemen?) de opstandige bewoners in de oostelijke provincies van Oekraïne. Wat in de westelijke dan weer als annexatiedrift wordt gezien.
Dezer dagen wordt besloten of Utrecht een nieuwe gemeente krijgt, Vijfheerenlanden. Als dat gebeurt, wordt onze provincie meteen een stukje groter. Want het gaat om een samenvoeging van het Utrechtse Vianen met Leerdam en Zederik in Zuid-Holland. Die gemeenten hebben in meerderheid gekozen voor indeling in Utrecht en beide provincies hebben daarmee ingestemd, al was het niet helemaal van harte. Sommigen vrezen dat de nieuwe gemeente niet kan blijven samenwerken met de dan Zuid-Hollandse buurgemeenten.
Met een voorzichtig herindelingsproces heeft gedeputeerde Mariëtte Pennarts in het rivierengebied kennelijk een goede toon gekozen; na een ambtelijke fusie per 1 januari 2018 moet 1 januari 2019 de eigenlijke herindeling volgen. Of krijgt Utrecht – zoals Groningen - straks alsnog haar eigen Krim?
teceer