Een interview met twee lijsttrekkers. Huib van Essen staat bovenaan de GroenLinkslijst en Els Otterman is lijsttrekker van Water Natuurlijk voor het waterschap De Stichtse Rijnlanden. Waar komen ze vandaan, waar willen ze ons naartoe leiden en hoe is het om de nummer één te zijn? “Veel cursisten waren afhankelijk van hun wethouder. Sindsdien heb ik altijd gedacht: als je iets wilt bepalen, zul je toch op zo’n plek moeten komen.”

Huib: “Voor m’n tijd in de staten, werkte ik bij CE Delft en dat doe ik nog steeds. Daarnaast was ik altijd al heel actief binnen GroenLinks; in de campagne- en programmacommissies en met het schrijven van een visie op mobiliteit. Daarbuiten ben ik actief geweest als theatermaker en acteur.”

En is de politiek een beetje een theater?

Huib: “In de politiek werkt de combinatie met theater wel goed. Inhoud is erg belangrijk, maar negen van de tien keer kun je dingen niet via de inhoud bereiken. Je moet mensen meenemen, door een verhaal te vertellen, door te inspireren.”

Hoe ben je terecht gekomen in het hoogheemraadschap Els?

“Ik kom uit de ruimtelijke ordening. Daarin heb ik veel cursussen gegeven, bijvoorbeeld over het betrekken van cultuurhistorie in de ruimtelijke ordening. Veel cursisten waren afhankelijk van hun wethouder. Sindsdien heb ik altijd gedacht: als je iets wilt bepalen dan zul je toch op zo’n plek moeten komen. Qua inhoud past het waterschap heel goed bij mij. Ik heb altijd in de groenblauwe hoek van de ruimtelijke ordening gewerkt.

“Daarnaast vind ik politiek ook boeiend. Al gaat het bij het waterschap allemaal wat bedaarder en constructiever dan bij de Provinciale Staten heb ik begrepen. Sinds 2015 ben ik lid van het algemeen bestuur. Dat is vergelijkbaar met de gemeenteraad of de provinciale staten. Sinds vorig jaar heb ik Guus Beugelink opgevolgd als hoogheemraad. En ik hoop dat nog vier jaar te mogen doen als de verkiezingen goed uitpakken.”

Hoe ziet een dag als hoogheemraad eruit?

“Veel overleggen! Sinds een paar jaar hebben wij een nieuw waterbeheerplan, Waterkoers, waarin we veel nadrukkelijker inzetten op samenwerking met externe partijen. Dus ik heb veel overleg met wethouders, in samenwerkingsverbanden en als portefeuillehouder met ambtenaren. Nu in campagnetijd natuurlijk ook veel met de partij, fractie en het dagelijks bestuur. Er zijn drieëntwintig gekozen plekken in het algemeen bestuur. Wij hebben nu een fractie van zes, dus een behoorlijk aandeel.”

Hoe ziet jouw dag er op dit moment uit Huib?

“Ik ben regelmatig te vinden bij huis-aan-huisacties of bij campagneteamoverleg. Strategie bepalen of voor een stemwijzer de antwoorden op stellingen door te nemen. Ook maak ik deel uit van het onderhandelingsteam. We hebben nu twee keer in het college gezeten en ik wil dat nog beter voorbereiden dan de vorige keer. Als we de tweede of misschien zelfs eerste partij worden, krijg je toch een hele andere rol.

“Een paar weken geleden had ik met alle lijsttrekkers en nummers twee van GroenLinks in de provincie ook een dag om de onderhandelingen voor te bereiden. Met dat soort dingen en begeleiding van de kandidaten ben ik veel bezig. We hebben vijftig mensen op de lijst, een mooi aantal. Met de top tien zijn we de fractie aan het voorbereiden. Ondertussen hebben we nog steeds statendebatten, commissievergaderingen en informatiebijeenkomsten. Plus natuurlijk mijn normale werk. Maar dat staat nu wel op een veel lager pitje.”

Els, waar kom je vandaan en waar woon je nu?

“Ik ben opgegroeid in Wijhe langs de IJssel, tussen Zwolle en Deventer. Ik ben geboren in Zwolle en gaan studeren in Utrecht op mijn twintigste. Daar heb ik heel lang gewoond. Sinds een paar jaar woon ik in Bunnik. Bunnik is voor mijn gevoel echt ‘het buiten’ van Utrecht. Daar ligt ook de aantrekkelijkheid voor veel mensen. Het is op fietsafstand van Utrecht, maar wel groen en rustig, dichtbij de Kromme Rijn.”

En jij Huib?

“Ik ben een eindje verderop bij de IJssel opgegroeid. Bij Dieren, tussen Arnhem en Zutphen. Dus dat delen we. En waar jij het over de Kromme Rijn hebt, woonde ik in de buurt van de Oude Rijn in Leidsche Rijn. Water is de verbindende factor, prachtig!

“Ik ben geboren in Utrecht, in de Robijnlaan, Tolsteeg. Toen ik nog geen twee was, zijn mijn ouders naar Dieren verhuisd, naar een huis aan de bosrand. Toen ik achttien was ben ik in Enschede gaan studeren, technische natuurkunde. Daar heb ik zes jaar gewoond, met een buitenlandse stage tussendoor. Daarna ben ik  vier jaar in Groningen gaan wonen en werken. Het is een superleuke stad, daar heb ik ook wel een beetje mijn hart aan verloren.

“En toen leerde ik mijn vrouw kennen. Die kwam uit Zuid-Limburg en woonde toen in Amsterdam. We zijn samen in Utrecht gaan wonen en kregen hier allebei een baan. Eerst woonden we bij het Majellapark aan het H.J. Schimmelplein. Daarna zijn we verhuisd naar een nieuwbouwwoning in Het Zand. Dat is zo’n retro-jarendertig-stijl wijk in Leidsche Rijn op nog geen twintig minuten fietsen van het station. Daar wonen we nog altijd met heel veel plezier.

“Wat ik leuk vind aan Leidsche Rijn is dat het enorm gemengd is qua woningen. Het is heel groen en ruim opgezet. Ook heeft de wijk nog veel karakteristieke elementen. Het is een oud tuindersgebied met laantjes. Dat zie je in veel onderdelen nog terug. Het Maximapark, een soort Central Park midden in Leidsche Rijn, is er mede dankzij GroenLinks ooit gekomen!”

Els: “En Leidsche Rijn heeft ook een heel mooi watersysteem. Het is een van de eerste grote wijken waar regenwater helemaal afgekoppeld is. Met hoosbuien heb je veel last van het overstorten van riolen omdat het riool het water niet aankan. In Leidsche Rijn is dat vanaf het begin af aan in het ontwerp meegenomen. Al het water uit het regenwaterriool komt in de wadi’s en zakt gewoon in de bodem. En heel veel open water.”

Is het jullie eerste keer als lijsttrekker? En maakt dat uit?

Els: “Ja.”

Huib: “Voor mij ook.”

Els: “De vorige keer stond ik op nummer zes. Dat was toen best een spannende plek. Toen heb ik ook wel hard aan de campagne meegedaan. Maar nu is het echt anders. Toen zat ik nog niet in het waterschapsbestuur, nu wel. Dus ik weet ook gewoon veel beter over welke thema’s het gaat. En er wordt veel harder aan je getrokken, voor kandidateninterviews bijvoorbeeld.”

Huib (knikkend): “Voor mij vergelijkbaar. De vorige keer stond ik op plek vier. Het is zeker anders omdat je toch een beetje het boegbeeld bent in de campagne. Niet dat we vanuit GroenLinks in de provincies heel erg onze lijsttrekkers naar voren duwen als gezicht, maar wel als het gaat om debatten en zeker ook binnen de partij.”

Els: “En wat Huib vertelde over de voorbereiding voor de coalitieonderhandelingen: wij verwachten de grootste gekozen partij te worden. Dus wij bereiden ons ook voor op de onderhandelingen en het nemen van de leiding. Bij de waterschappen is het pas een jaar of tien dat er echt met politieke partijen gewerkt wordt. Samenwerking zoeken met onze partners in de Provinciale Staten kan ook nog wel beter.”

Wat is jullie persoonlijke doel voor deze campagne?

Huib: “We willen minimaal verdubbelen en van een kleine partij een hele grote worden. Om veel meer van onze idealen en ambities waar te kunnen maken.”

Els: “Wij willen minimaal acht zetels gaan halen. In de stad Utrecht woont ongeveer de helft van onze kiezers en binnen Utrecht hebben GroenLinks en D66 samen ongeveer de helft van de stemmen. Dus volgens mij moet dat makkelijk kunnen!”